Je zult je er vast wel in herkennen als ik zeg dat iedereen wel eens dingen moet doen omdat ze goed zijn voor je gezondheid. Voor je lijf, voor je ziel. Zo van die dingen die je uit jezelf nooit zou doen, laat staan dat je er al zin in zou hebben.
Denk alleen al maar aan zoiets banaals als medicijnen innemen. Dat is een dagelijks weerkerend gedoe. Het is nochtans zoiets simpels: je hebt in de ene hand een pilletje en in de andere een glas water en huppakee, je kan weer verder met de dag.
Hoe komt het dan dat veel mensen hun medicatie niet correct innemen? Zodat ze er eigenlijk al aan zijn voor de moeite want dan werkt het niet optimaal natuurlijk. Dat begrijpt het kleinste kind.
Maar wat een gedoe is me dat toch, om dat uur die pilletjes en op dat uur zeker niet, en dit mag niet tegelijk met dat en ach ja, je kent het zelf wel. Om nog te zwijgen van de grote pillen, de stugge pillen, de vieze korrels, de rare smaakjes en nog zo wat van dat spul.
Wat kunnen we eraan doen? Niks: slikken maar!
Of toch, we kunnen het wél beter maken. Ah, dat is altijd fijn. Als we zelf iets kunnen doen, hebben we het gevoel meer grip te krijgen op de situatie, op de enge dingen die soms bij het afgeven van gezondheid kunnen horen. Daar worden we alleen maar een rustiger, blijer mens van!
Vraag jezelf eens af:
-Waarom neem ik dit pilletje? Als je de werking ervan begrijpt kan je het nut ervan beter zien. Ben je niet (meer) zeker? Voel je niet verlegen, maar vraag het gewoon nog een keer aan je arts, al is dat voor de honderdste keer naar jouw gevoel. Dat is die mens zijn/haar job, dus hij/zij legt het met plezier nog een keertje uit. (Idem voor de vraag: waarom moet het op dat tijdstip?)
-Wat is mijn andere optie? Oei, is die optie enkel erger of langer ziek/achteruitgaan, tja dan is de motivatie er snel, niet?
-Besef dat je -af te lezen aan het voorgaande- dus duidelijk niet de enige bent met medicatiemoeheid zo nu en dan. We zijn allemaal lid van dezelfde zelfhulpgroep zeg maar! 😉
-Dan weet je net zo goed als ik dat het weer voorbijgaat, zo’n fase. Dat alleen al maakt het minder “erg”. Want natuurlijk is het niet erg. Dat weet je zelf ook best, diep vanbinnen. Het is zelfs fijn te weten dat je door die medicatie juist in te nemen mee kan werken aan je eigen gezondheid. Hoe stoer is dat nu eigenlijk?
-Kan ik ze in het zicht aan tafel/bij de ontbijtspullen zetten? Een mens is een lui dier, maak het jezelf dus makkelijk. Trouwens, waarom moeilijk doen als het vlotter kan?
– En last but lot least: mijn medicatie wordt ook nog opgeleukt door een mooie kom die ik kreeg van een vriendin als verzamelplek één, een schattig etuitje van vriendin twee én een fleurige pot van broer twee en co. Je kent die spreuk wel: hang je eigen slingers op en nog zo een paar van die waarheden als een koe.
Heb je toch een dag niet alles correct ingenomen/kunnen innemen? Denk dan niet het verleidelijke: “Nu is het toch al verloren, dus dan geef ik er maar helemaal de brui aan.” Maar denk: “Dit is een kans om me te herpakken, een check-up of ik nog wel helemaal bij de les ben.” En voel je daardoor even cool als Superman of Mega Mindy door je eigen gedachten en neigingen te slim af te zijn.
En hé, het zijn maar pilletjes! 😉
Heb jij nog leuke tips voor het nemen van medicatie?
