Kunst is een breed begrip. De een beschouwt alleen schilderijen en beelden in een museum als kunst, terwijl de ander juist van moderne kunst als streetart houdt. In de serie kunstmeisje nemen Justliveblog meiden Rieneke en Kelly je om de beurt mee naar de mooiste musea en de tofste streetart. In dit deel gaan we ondergronds, namelijk naar de metrostations in Napels.

Als ik aan een metrostation denk, is kunst niet het eerste wat in mij opkomt. Ze zijn over het algemeen donker, een beetje troosteloos, winderig en als je pech hebt moet je nog in de kou en/of regen staan ook. Zeker geen plek waar ik veel langer dan een paar minuten wil blijven of überhaupt kunst verwacht. Er ging dan ook een wereld voor me open toen ik de metrostations in Napels zag. Deze deden mij namelijk veel meer aan een art gallery of museum denken. Vele foto’s en tientallen minuten later had ik er dan ook nog steeds geen genoeg van!

Metrostations in Napels

Ik vind voorpret haast nog leuker dan de vakantie zelf, dus ik heb heel wat uur besteed aan het (online) opzoeken van de mooiste plekken. Al snel kwam ik op de site ‘Ontdek Napels‘ een foto tegen die gelijk mijn aandacht trok. Muren en plafonds die op een sterrenhemel leken met middenin een roltrap die naar boven ging. In combinatie met het gezegde ‘eerst Napels zien en dan sterven’ moest dit de stairway to heaven wel zijn. Foto opslaan, Google Images in en al snel viel mijn mond open van verbazing. Dit plekje bevond zich namelijk niet in een of ander futuristisch museum, maar in een doodnormaal metrostation. De wonderen zijn de wereld nog niet uit!

Al snel ontdekte ik dat er nog veel meer was. Onder leiding van Achille Bonto Oliva, voormalig directeur van de Biënnale van Venetië, is het metronetwerk versierd met meer dan 200 kunstwerken van ruim 100 kunstenaars en architecten. Het achterliggende doel van deze metamorfose was om het openbaar vervoer aantrekkelijker maken. En dat is gelukt! Zo lijkt metrostation Università (4 MINUTEN VAN MIJN B&B VANDAAN) net een psychedelische trip en waan je je bij metrostation Toledo in een onderwaterwereld en de ruimte tegelijk. Deze twee stations stonden dan ook bovenaan mijn lijstje, maar er zijn er nog veel meer te vinden. Onderstaand een lijstje met de stations:

Linea 1: Garibaldi – Università – Toledo – Dante – Museo – Materdei – Salvator Rosa – Quattro Giornate – Vanvitelli – Rione Alto
Linea 6: Mostra – Augusto – Lala – Mergellina

De metrostations zijn allemaal de moeite waard, maar om mijn blog iets te beperken heb ik alleen mijn favorieten uitgelicht. Dat zijn er immers al heel wat!

Università

Mijn metro avontuur begon bij metrostation Università. Slechts op 4 minuten lopen van de bed and breakfast waar ik verbleef. Ideaal dus! Als je de trappen afgaat waan je je gelijk in een andere wereld. Waar het op straat druk en soms zelfs een beetje vies is, is het metrostation het tegenovergestelde. Ruim opgezet, veel kleur en zoveel moois dat je niet weet waar je moet kijken.

Het vernieuwde metrostation van de Universiteit van Napels is in 2011 opnieuw in gebruik genomen en is ontworpen door Karim Rashid. Een architect uit Egypte die in Canada is opgegroeid. Het metrostation lijkt bijna een ode aan het huidige digitale tijdperk. De ruimtes zijn namelijk zo ontworpen dat ze de kennis en taal van het nieuwe digitale tijdperk symboliseren. Zo staat gelijktijdige communicatie, innovatie en de mobiliteit van de derde technologische revolutie centraal. Dit zie je terug in gebruik van de woorden “Network”, “Operating”, “Laptop”, “Database”, “Interface” en “Software”, maar ook in het gebruik van kleur, materialen, lightboxen en de twee beelden die een dialoog tussen twee mensen uitbeelden. Als millennial kon ik bij dit metrostation dan ook mijn hart ophalen.

Toledo

Metrostation Toledo was het volgende station op mijn lijstje. Ook dit station was, zelfs voor mij, op loopafstand van mijn bed and breakfast. Ik kon natuurlijk de metro instappen, maar besloot toch een wandeling te maken. Het was mooi weer en ik had toch de tijd. Voordeel van weinig plannen en alleen reizen! Dit station werd in september 2012 geopend en is uitgeroepen tot mooiste metrostation van Europa. Daar kan ik de jury alleen maar gelijk in geven. De foto’s die ik ervan gezien heb waren al onwijs mooi, maar in het echt is het helemaal adembenemend. Het station is ontworpen door architect Oscar Tusquets Blanca die het thema water en licht als uitgangspunt nam. Mijn interpretatie van een stairway to heaven was dan ook niet helemaal juist, maar de onderwaterwereld vond ik ook wel een acceptabele beschrijving. Niet heel slecht gekozen aangezien Toledo het laagst liggende metrostation van Napels is.

Het metrostation is ook naast de prachtige muren en plafonds een museum op zich. Zo vind je er niet alleen twee mozaïeken van de Zuid-Afrikaanse kunstenaar William Kentridge, maar ook werken van beeldend kunstenaars Ilya en Emilia Kabakov, contemporary artiest Francesco Clemente, foto- en filmkunstenaar Shirin Nehsat en fotograaf Oliviero Toscani.