Van Afrika tot in Amerika, van de Himalaya tot in de Woestijn. Overal waar mijn warme kruik is wil ik ook zijn.
Als kind had ik altijd een pittenzak, eentje met een hoes eromheen waar een oubollig printje met beren op stond. Ik was er gek op. De hoes werd her en der weer dichtgenaaid en ook de pittenzak zelf had al meerdere keren wat pitten verloren, ‘hechtingen’ gekregen, brandwonden en vlekken. Maar niks kon ons uit elkaar halen.
Obviously was er wel iets dat ons uit elkaar kon halen, anders had ik haar nog steeds. Máár, ik heb een nieuwe liefde, een serieuze relatie, al heel wat jaren. En mijn kruik en ik worden alleen maar hechter.
Lieve kruik, jij verlicht mij
Momenteel gebruik ik haar elke dag. Het geeft me de extra steun in mijn rug die ik nodig heb en wanneer ze verwarmd is geeft ze me verlichting. Verlichting als geen ander dat kan. Mijn onderrug is mijn pijnlijkste punt. Paracetamol helpt niks, een massage doet veel, maar om nou elke dag een massage te vragen is wat too much. Althans, vragen kan altijd, maar of mijn man daar de energie voor heeft is een ander verhaal! Maar er is niks dat mij zo’n -instant- verlichting geeft als een warme kruik.
Een regenboog ontstaat niet alleen door zonneschijn
Mijn kruik gaat dus ook lekker mee op vakantie en ze was ook bij beide bevallingen aanwezig. We werden hechter en hechter. Maar toch bleek onze relatie niet alleen maar goed voor me te zijn.
Tijdens de zwangerschap van de tweede begon ik vlekken op mijn rug te krijgen, het viel mijn man op. Maar de verloskunde wist niet wat het wezen moest en dacht net als ons dat het wellicht van de doorbloeding kwam, die nou eenmaal groter is tijdens de zwangerschap. Erna werd het echter alleen maar erger en donkerder.
Kachelbenen
Zo heet het. Iets wat vooral bij oude mensen voorkomt die de hele dag voor de kachel zitten, en daardoor plekken op hun benen krijgen. Kachelbenen, kruikrug. Potato, potato. Bij langdurig gebruik worden de vlekken permanent, waar ik waarschijnlijk al ben aangeland. Een warme kruik heb ik nou eenmaal nodig, een vlekkeloze rug niet.
Een ander gevolg kan kanker zijn. Dus werd ik wel geadviseerd om te minderen én om mijn rug in de gaten te houden.Op een gegeven moment verwarmde ik de kruik de hele dag door, daardoor heb ik flink moeten ‘afkicken’. Ik probeer het nu met 1 a 2 warme kruiken per dag te doen, al snakt mijn pijnlijke rug naar meer.
Ik kruik van jou
Misschien zijn er meer chronisch zieken vast gekluisterd aan hun kruik, die ik hiermee alert maak. Ik wist het namelijk ook niet.
Ik ben nog steeds gek op mijn kruik. Ik heb haar nodig. Al is onze relatie wel veranderd van een onschuldige flirt naar een soort van verboden liefde. .