Moederdag
Waar zouden we zijn
Zonder die hand op onze schouder.
Zonder die glimlach om ons aan te moedigen
en de tijd even stil te laten staan.
Waar zouden we zijn
Zonder de uitgereikte, zachtgewassen zakdoek
Om onze tranen weg te vegen bij levenslessen
En daarna weer door te gaan.
Waar zouden we zijn
Als de slaapliedjes verdwijnen?
Als de grote wereld zomaar voor de deur stond,
Zonder die hand om ons te leiden.
Waar zouden we zijn
Als de liefde van een moeder
Ons niet op tijd naar bed liet gaan.
En onze groentes mochten laten liggen.
Waar zouden we zijn?
We zouden er niet zijn.
Onze moeders kennen ons het langst.
En dat is iets wat we moeten koesteren.
Lieve mama’s die dit lezen, weet dat jullie gewaardeerd worden, ook al wordt het niet altijd genoemd. Ook al is die puber opstandig, of heeft de peuter een woedeaanval. Ook zij koesteren jullie.
Aan mijn mama: Lieve mams. Ik koester jou. En ben trots. Trots op wat jij allemaal bereikt hebt en dat je aan mij laat zien dat ik mag worden wie ik ben.
Fijne moederdag
