Ken je dat? Dan is iets voorbij. En dan voel je leegte. Val je even in een soort van gat. Als de kerstboom de deur uitgaat. Die kale lege plek die je snel wilt opvullen. Als iedereen naar huis gaat met je verjaardag. En je alleen blijft met de rommel. Als het vasten voorbij is en eid al adha (suikerfeest) is geweest. En eten weer mag.
Dat gat wat is dat toch. Die leegte. Wat missen we dan. En waarom is het zo moeilijk dat gevoel op te vullen. Hoe kan dat gevoel sterker zijn dan de hele maand mogen genieten van je boom. Of het nagenieten van alle warmte en liefde die je ontving op je verjaardag. Het vergeten van alle bezinning die je deed in de maand Ramadan. Je vergeet je zegeningen en het blije gevoel dat je had. Het gat zwelgt ons op en als je niet uitkijkt nog diep ook. Niet voor niks vallen mensen in de laatste winter maanden in een depressie. Of haten ze hun verjaardag en alle rommel. En na de Ramadan zie je ook dat mensen afstand nemen van Allah, hun zegeningen en goede stappen in deze maand.
Doorgaan
Hoe voorkom je vallen in het gat. Wat is nodig om vast te houden aan het feit hoe goed je het hebt. In plaats van balen van die kale plek. Terugkijken en denken wat was dat mooi dat dat er was. Of nog snel van je verjaardagstaart snoepen terwijl je al je mooie cadeaus opruimt en nog iedereen even gedenkt die er was. En na de Ramadan. Nog meer mogen genieten. Zien wat je bereikt hebt en hoe gezegend je bent. En niet naar dat gat lopen, maar doorgaan. Ook die volgende dag. Hup bidden. Allah extra gedenken en je goede gedrag voortzetten en niet wachten tot volgend jaar.
En dat is het denk ik. Het antwoord. Doorgaan. Hoe rot het leven ook is. Hoe ellendig en uitzichtloos de situatie ook lijkt. Je staat op en gaat door en je laat je niet volledig vallen in het gat om vervolgens te blijven liggen. Je verbindt je gekneusde enkel van de val. En je staat op. Misschien met een beetje steun (want hey wie zegt dat we het alleen moeten doen?) En je gaat door. Na iedere mislukte oefening. Gevoel van falen. Na iedere verwijdering van je zelf je gaat door. Je herhaalt je staat op en je gaat door.
Ik denk dat dat het is. Het simpele antwoord: Doorgaan.
