Op een blauw/roze wolk

14 Weken zwanger:

HELP! Ik dacht dat ik behoorlijk veel van kinderen wist, maar inmiddels stromen de boekjes van de grote babywinkels binnen met lijstjes voor de spullen die wij nodig zouden hebben voor de baby. Nooit had ik kunnen bedenken, dat je sommige van die dingen nodig zou hebben. Of is dit weer eens een trucje van de winkeliers, die graag extra willen verkopen? 

Want wie heeft nou een ‘billendoekjesverwarmer’ nodig? Ik vind dat pure onzin. Want, wat is er mis met de warmte van je handen?

Maar zo komen er nog veel meer dingen voorbij, zoals: 6 hydrofiele luiers! Wat is er mis met gewone luiers? Ik kan nog wel eens een hygiënefreak zijn, maar ik neem toch aan dat de meeste ouders van deze tijd, geen vieze luiers meer staan uit te wassen. Ik ben natuurlijk gaan Googelen om te kijken of ik ze echt nodig zou hebben. Ik zie dat deze hydrofiele luiers voor alles worden gebruikt behalve voor luier. Ze worden gebruikt als: spuugdoekje, dekentje, zonnescherm, handdoekje en waar ik nog het meest om moest lachen: .. poetsdoek!

Inmiddels ben ik een beetje met het virus van mijn vader en Esli aangestoken. Zij maken namelijk overal lijstjes en tabellen voor. Zo hebben wij een hele lijst voor de bruiloft, wat er zoal allemaal geregeld moet worden, en nu hebben wij dus ook voor ‘Yuchi (dit betekend: kleintje in het papiaments) Juliana’ daarbij.

Nee, de baby heet straks natuurlijk niet echt ‘Yuchi’, maar wij vonden het tijd worden voor een koos- naampje. Esli had ook nog een andere leuke naam bedacht, namelijk: ‘MiniOns’, zoals die leuke gele beestjes van de film, alleen dan op zijn Nederlands uitgesproken!

Niet alleen wij zijn dolgelukkig, maar ook al onze vrienden om ons heen. De kleine cadeautjes beginnen binnen te komen, zoals: een heel lief Ezeltje van Loraine, een lief shirt met een vosje erop en een broekje van Elva. Een super lief dekbedje met een egel erop van mijn ouders voor Kerstmis. Een heel babypakket van Denise en Kevin met billendoekjes, luierzakjes, talkpoeder, de eerste tandenborstel en tandpasta van Woezel en Pip, wattenstaafjes en onze allereerste speen!

De logeerkamer begint omgetoverd te worden in een babykamer. Esli wilde het liefst in week 6 al beginnen met inrichten, maar nu is hij niet meer te stoppen! Het logeerbed is verkocht en opgehaald. Diezelfde dag moest gelijk de kast verschoven worden en de commode op de goede plek (ingericht en al!). Op de commode staat nu de lieve ezel van Loraine, mijn Paddington-rammelaar van vroeger, samen met een aapje, dat ik vroeger van mijn (inmiddes overleden) opa Sjoerd gekregen heb. Baby ‘Yuchi’ zal straks eerst slapen in de wieg waar mijn nichten (en mijn nicht haar kinderen), mijn broertje Roderick en ik in geslapen hebben het eerste half jaar van ons leven. Daarna zal ‘Yuchi’ doorgroeien naar het ledikantje waar papa Esli en oom Johnathan in hebben geslapen toen zij dezelfde leeftijd hadden. Persoonlijk krijg ik hier bijna het ‘Something old, something new, something borrowed, something blue’- gevoel van!

Als ik dan eventjes in de kamer sta met een mini outfitje in mijn handen, dan kan ik mij haast niet voorstellen dat daar straks ons kindje in zit. Ik voel mij zo gelukkig momenteel! Zoveel geluk heb ik de afgelopen jaren niet meer gevoeld..  Ik ben niet iemand, die op dit moment, klaagt omdat ik dikker word, ook al was ik net weer het dichtst bij mijn oude gewicht van voor ik ziek werd. Ik merk dat het dikker worden mij zelfs niet snel genoeg gaat.

Laat die babybuik maar komen!