Vandaag is het de eerste dag van de Advent. Het eerste kaarsje mag aan, ik vind het altijd weer een mooi moment om samen met mijn gezin het eerste lichtje aan te steken. De weg naar Bethlehem gaat bijna beginnen, de weg naar de geboorte van het Kindje dat geboren wordt voor ons. Een echte liefdesbaby.
Ik maak altijd een krans voor op tafel, versierd met dennentakken en toen de kinderen klein waren mochten zij er prullaria in proppen. Samen maakten wij de reis met de lichtjes die de weken hierna volgen. We lazen samen het kerstverhaal en gingen naar de kindervieringen in de kerk. Het is voor mij de ware reden voor het kerstfeest, velen zullen niet gelovig zijn maar de meesten zullen thuis ook kerst vieren. Toen de kinderen nog klein waren lagen er bij ons ook cadeautjes onder de boom maar sinds een aantal jaren proberen we met kerst iets gezamenlijks te doen. Een dagje pretpark, naar de film en we zijn zelfs een keer spontaan naar Parijs gereden.
Wat vieren we nu?
Ik vind Kerstmis één van de mooiste feesten van het jaar, en toch zit er een dingetje aan. Kerstmis is een feest waar het steeds meer draait om verplicht gezellig doen en vooral heel veel kopen. Deze maanden draait het om Black Friday, Sint-inkopen en daarna de gevreesde kerstboodschappen en het opzetten van de boom met genoeg ruimte eronder voor grote kerstcadeaus. En dan is het dus kerst en moeten we allemaal opgedirkt aan tafel bij familie terwijl je misschien liever in je oude pyjama op de bank zit om All You Need Is Love te kijken, en in ons geval daarna naar de nachtmis te gaan.
En ik me op dat soort momenten dan afvragen, ging dit ook door het hoofd van Maria heen toen ze op kerstavond het leven gaf aan haar allerliefste zoon? Hoe ze het volgend jaar toch moest gaan doen met de boodschappen en het opzetten van die kerstboom. Zou ze gedacht hebben aan alle voedselallergieën in de familie waardoor er ook glutenvrij brood moest zijn en een vegetarische kip voor de tante die geen vlees eet. En wat at God, de vader van haar kindje, moest ze daar nog iets speciaals voor regelen en zou dat wel goed gaan met Jozef, zijn vader hier op aarde? Konden die naast elkaar zitten of allebei misschien aan een andere kant van de tafel om de lieve vrede te bewaren.
Of zou ze alleen maar stralend van geluk naar haar kindje hebben gekeken en de aan het leven wat voor hen ligt denken. Dankbaar aan God omdat hij haar het mooiste geschenk had gegeven wat ze kon wensen. Genietend van haar jonge gezin, genietend van de mensen die de moeite hadden genomen om haar en hun kindje te bezoeken. Niks geen Intertoys speelgoedboek, geen stapels met folders die afgeleverd worden bij de Kribbe achter de herberg. Alleen een stralende ster die aangaf dat de wereld een bijzondere bewonder had ontvangen. Er was voor haar op dat moment waarschijnlijk niks belangrijk op de wereld behalve haar lieve kleine kindje. Haar gezin stond centraal.
Anno 2018
Anno 2018 is Kerstmis voor vele mensen gewoon een extra vrije dag. Of een tweetal dagen vol met verplichte afspraken. Kinderen die zich stierlijk vervelen en de dag bij opa en oma doorbrengen achter apparaten zodat ze lief blijven zitten, en ouders die het na een aantal uur ook al zat zijn, maar het eten komt er nog lang niet aan. Mijn ouders waren vorig jaar met de feestdagen op vakantie. Heerlijk twee weken genieten van de zon, ik geef ze groot gelijk. Samen lekker doen waar je zin hebt, op een warm eiland met lekker eten, een zwembad en het strand. En wij vonden dat ook wel lekker, je weet dat zij het naar hun zin hebben en zelf ook de mogelijkheid om te doen waar je zin in hebt.
Mijn schoonmoeder vind het altijd al gezellig als je koffie komt drinken en of dat nou een uurtje is of een halve dag dat maakt niet uit. Onze dochter was met vriend en schoonfamilie naar Denemarken, dus hadden we alleen zoonlief bij on sop eerste kerstdag want de tweede ging hij naar zijn toenmalige meisje. En zo bevonden wij ons eerste kerstdag in een overvolle Efteling en tweede kerstdag samen thuis. En alhoewel het wennen was om geen kinderen om ons heen te hebben was het stiekem ook erg lekker. Na een dag in pyjama op de bak hadden we ’s avonds geen zin om te koken en ons favoriete restaurant had nog een tafeltje voor twee over. Heerlijk een van de meeste ontspannen kerstdagen die we hebben mogen vieren. Vol met momenten waar we van houden.
Zonder verplichtingen, inclusief bezoek aan de nachtmis, All You Need op tv en door WhatsApp toch een beetje met mijn dochter. En zo kom ik op mijn wens bij het eerste lichtje wat we vandaag gaan aansteken. Ontspannen feestdagen, zonder overdreven spanningen en verplichtingen. Om gelukkig naar mijn kinderen te kijken en dankbaar voor de mensen die het samen mij willen vieren. Dankbaar aan God voor het mooiste wat hij mij kon geven.
Mijn gezin.
