‘Je draagt je angst met je mee als een schaduw, het is altijd bij je, waar je ook gaat.’ zei mijn therapeute laatst. Hierin geef ik haar volledig gelijk. De vergelijking had niet treffender kunnen zijn. Op de volgende vraag ‘Wie Maruschka zou zijn zonder haar angst?’ had ik even geen antwoord.
Een leven met angstklachten
Ik weet wie ik was voordat ik angstklachten kreeg. Ik weet wie ik nu ben. Maar wie zou ik zijn zonder angst? Deze vraagt houdt mij bezig. Het maakt dat ik kritisch naar mezelf moet kijken en ik weet niet of ik dat durf. Achtervolgt mijn angst mij? Of ben ik degene die de angst met zich meedraagt? Ergens tussen deze twee vragen ligt het antwoord op de vraag wie ik ben zonder angst. Wat nu als ik zelf er voor kies om de angst mee te nemen? Durf ik hem wel los te laten?
Grenzen stellen en voor mijzelf opkomen
Naast het feit dat de angst het mij onmogelijk maakt mijn leven te leiden zoals ik wil, heeft het mij ook ten goede veranderd. Zonder de angst was het hele ‘goed-voor-jezelf-zorgen-concept’ een onbekend fenomeen. Zonder de angst had ik nooit geleerd om grenzen te stellen en voor mijzelf op te komen. Ergens heb ik de angst nodig gehad om te veranderen, om waarde te hechten aan mijn gevoelens en behoeftes, om waarde te hechten aan mijzelf. Is het dan nu tijd om de angst los te laten?
Ben ik degene die mijn angststoornis in stand houden
Deze gedachtes brengen mij op een hele belangrijke vraag: ‘Ben ik degene die mijn angststoornis in stand houd?’ Ben ik misschien minder het slachtoffer van mijn angst dan ik altijd gedacht heb? Kan ik het de angst kwalijk nemen dat hij er altijd is, als ik hem vaak genoeg ook zelf heb uitgenodigd?
Een deel van mij wil op deze manier naar mijzelf kijken en hoopt dat het waar is. Een ander deel wil er niet meer over nadenken. Kan ik op deze manier naar mijzelf te kijken? Ondanks dat ik niet weet of het waar is ben ik het verschuldigd aan mijzelf om dit te onderzoeken. Ik wil er achter komen, ik moet weten wie ik ben zonder mijn angst. Wie ik echt ben.
Liefs,
Maruschka
N? Ben je er al een beetje achter het komen?
En heb je het antwoord al gevonden? Ben ontzettend benieuwd.
Heb zelf ook last van een generaliserende en sociale angststoornis en heb tot op heden nog niet kunnen achterhalen wie ik echt ben. Ik weet bijna niet meer hoe het is om te leven zonder angst, helaas.