Stiekem ben ik best een kleine kraai, ik hou van alles wat blinkt, glinstert of glanst. Een wit shirt vind ik saai, maar zitten er een paar pailletten op grote kans dat ik het uit de rekken trek. Diamantjes (nep of echt), ik word er instant gelukkig van.
Naast de diamantjes heb ik ook een voorliefde voor tassen, ik heb er velen in allerlei soorten materialen, maten en kleuren. Nu is die laatste liefde waarschijnlijk enigszins erfelijk belast want mijn oma (moeders kant) had diezelfde liefde voor tassen, echter ging het bij haar nog een stapje verder aangezien zij bij elke nieuwe tas ook een nieuwe portemonnee kocht. Dus wat dat betreft valt het bij mij nog mee…..
Fred Paillet
Aangezien ik dus een regelrechte Fred Paillet ben, kunnen jullie je voorstellen hoe blij ik kan worden van een tas(je) met pailletten. Vooral nu ik de hele dag met een tas rond mijn nek zeul omdat daar mijn infuuspomp in zit. Dit is misschien gek voor de mensen die geen weet hebben van een thuisinfuus, en alleen de rijdende paal in het ziekenhuis kennen. Zou toch hilarischer zijn wanneer ik daarmee door de supermarkt zou scheuren, skatend op het onderstel en hangen in de scherpe bochten om de schappen heen.
Gelukkig is er aan innovatie geen gebrek in de technische kant van de zorg en zijn de thuis pompen klein en handzaam. Echter houdt dat wel in dat ik de gehele dag met een tas sleep, zelfs tijdens het eten, dit tot groot ongenoegen van mijn kleine neefje van bijna 4 die dat toch echt niet vond kunnen. Die tas moest af, anders werd er niet gegeten want volgens de etiquette regels is dat natuurlijk not done zo’n hutkoffer op je schoot.
In protest
Natuurlijk kun je denken, hoeveel last kun je hebben van een klein tasje om je lijf maar zo nu en dan komen mijn nek, rug en schouders in protest. Aangezien ik het type ben, zoek in oplossingen niet in problemen, ging ik op zoek naar een alternatief. Op zich zou ik niet lang hoeven zoeken want de leverancier geeft standaard een heuptasje weg. Auw, zo pijnlijk voor mijn trendgevoeligheid. Dus besloot ik een online zoektocht naar een stylish exemplaar.
Vrij snel vond ik een geweldig mooi grijs/ groen lederen heuptasje, tikje cowgirl, maar bovenal hip and happening. Vanaf de dag dat hij geleverd is ben ik super blij met het tasje, wanneer ik hem draag waan ik mij een tiener die naar een festival gaat. Hoe fijn is dat gevoel, alsof je zingt en swingt op Solar terwijl je stiekem thuis met je infuus de vloer swiffert.
Helaas is er één ding wat ik mis, en dat is de glitter en de schitter, die zit er namelijk (nog) niet op. Voorlopig heb ik mij nog ingehouden om er pailletjes op te plakken of een Roy’ke Donders hanger aan te bevestigen! Hoe lang ik die honger nog kan stillen, geen idee? En of het ten goede komt van het imago van het tasje dat betwijfel ik ten zeerste, wordt het dan ineens te veel de Toppers ipv het door mij gekoesterde Defqon? Dus voorlopig compenseer ik mijn heuptasje wel met een pailletten shirt met flamingo’s en strooi ik wat glitter rond in mijn eigen leven, daar knap je namelijk altijd van op
