De Ramadan staat voor de deur. Morgen of overmorgen is het zover, dit ligt aan de stand van de maan.Dit jaar is m’n zesde ramadan. De tweede ramadan sinds mijn officiële bekering. Vorig jaar was het extra bijzonder. Vlak voor de ramadan wist ik het. Ik wilde moslim worden en alle zegeningen van deze magische maand ontvangen.
Hoe wordt je moslim?
Lang heb ik er over gedaan om deze beslissing te maken maar toen ik het wist ging ik er voor. Om moslim te worden hoef je niet moeilijk te doen. Je spreekt de Shahadah (Uitspreken van geloofsbelijdenis) uit waarin je getuigt dat je in Allah gelooft en geen andere God en dat profeet Mohammed (vrede zij met hem) zijn boodschapper is. En dan ben je moslim.
“Lichtelijke druk werd verlicht en ik voelde mij gesteund en krachtig!”
Toen ik dat deed viel er een last van mijn schouders die ik met mij mee droeg. Spanning was weg. Lichamelijke druk werd verlicht en ik voelde mij gesteund en krachtig! Dit alles deed ik net voor de ramadan voor onze gezegende maand waarin wij vasten.
De maand van de Ramadan.
Het is een fijne maand. Een maand van bezinning, verlichting en samenhorigheid. Er wordt tussen zonsopgang en zonsondergang niet gedronken en gegeten en is geen contact tussen mannen en vrouwen. Je probeert je te onthouden van zaken zoals hedendaagse muziek te luisteren. Ook probeer je actief aan je geloof te werken: Koran lezen, bidden, extra bidden, vaker naar de moskee en goede daden verrichten. Geven en delen is een belangrijk punt. Denk aan je medemens en wees goed voor je naasten.
Een geheel ander jaar vanwege Covid-19 tijdens de Ramadan
Nu is het een ander jaar en een complete ommekeer. Geen gezamelijke gebeden in de moskee. Geen lezingen met zusters en geen gezamelijke iftar (Betekent: Avondeten) met familie of vrienden. Corona brengt ons een andere periode. Moskeeën blijven gesloten. Lezingen gaan niet door en samenkomen in groepen is niet toegestaan. En toch zeg ik Alhamdulillah (Betekent: Dank aan god) voor deze periode. Hoe naar Corona ook is en hoe verschrikkelijk het ook is dat wij mensen verliezen. Onze naasten. Onze broeders en zusters in de maatschappij. Uiteindelijk zijn wij allemaal broeders en zusters. Ongeacht geloof, afkomst, cultuur. De verbinding blijft als mens. en dat maakt deze periode mooi.
De vragen die wij onszelf nu stellen
Het zette ons stil. Het laat ons nadenken wat we nu eigenlijk doen. Hoe begaan zijn wij met elkaar? En met onze wereld? Hoe bewust ga jij door de dag? Hoe snel staat jouw oordeel klaar over je naaste? Hoe sta jij als consument in de maatschappij? Hoe vol is jouw voorraadkast nu? Hoe kan jij je steentje bijdragen aan een betere wereld? Want een beter begin begint bij jezelf toch? Dus pak dat moment van bezinning of je nu vast of niet vast en ga eens na wat een maand van bewustwording voor jou en je omgeving zou betekenen. Wie weet wat voor moois het je brengt en hoeveel begrip je ineens krijgt voor je buur, je medemens. Ik kijk er naar uit, mijn maand van bezinning en ben eigenlijk al een beetje begonnen. ?
Wil jij meer lezen van Joyce over haar geloof en de dingen die zij in haar leven tegenkomt? Dat kan HIER! Wil jij meer leren over de Ramadan? NPO Focus heeft een aantal video’s gemaakt waarin ze meer uitleg geven over de Ramadan, klik dan HIER!
