Say Yes To The Dress: een programma op de zender TLC over toekomstige bruiden op zoek naar hun droomjurk, lekker wegkijktv, verstand op nul en kijken. Uren kan ik er naar kijken, vanaf de bank onder mijn deken, zakdoek in de aanslag, Kijkend naar bemoeizuchtige schoonmoeders, controlfreak bruidjes, meegenomen best gay friends die compleet de plank misslaan en jaloerse zussen die de toekomstige bruid van alles aanprijzen behalve hetgeen wat de bruid in spe zelf wilt.
Budgetten variëren van 1000 dollar (Amerikaanse versie) tot een ongelimiteerd budget. Ballroom, eenvoudig, glamour of excentriek…Vaak is daar dan de helpende hoofdrolspeler Randy, de modegoeroekoning van de trouwjurken, al zo bekend geworden dat hij ook al meedraait met de Nederlandse versie om onze polderdivas de jurk te vinden voor de mooiste dag van hun leven.
Of je nu de Amerikaanse, Britse of Nederlandse versie hebt, ja ik verslind ze allemaal, het verhaal is vaak hetzelfde, emotionele tranen als ze de juiste jurk hebben gevonden waarna de hele meegenomen garde elkaar in de armen vallen omdat het gelukt is de jurk te vinden. Het commentaar vanaf de bank is makkelijk, Stom, wauw, jeetje, nooooooit doen! Een heerlijk real life waar je in elke aanstaande bruid wel iets in jezelf terug vind. Een herinnering aan jouw eigen trouwdag of een fantasie om zelf er eens te mogen staan?!?!
Leuke tv omdat iedereen trekt, ieder meisje, vrouw herkent zich in deze serie, het prinsesgevoel creëren of het gemis van de moeder die er ontbreekt op deze belangrijke dag. Het is een mix van emotie, stijl, beauty, familiebanden en niet te vergeten de LIEFDE. Want hoe mooi is het wel niet als je iemand hebt gevonden waarmee je besluit om de rest van je leven onvoorwaardelijk van te houden en te steunen daar waar het kan, je leven mee door te brengen, het nooit meer “alleen” maar het “wij-samen” gevoel? Een mooier geschenk kun je iemand niet geven dan jouw hart? Hoewel een peperdure ring van Tiffany’s bij sommige dames al meer dan voldoende is, niet bij mij ik hou de van pure romantiek, je hart geven, de verliefde blik, het gevoel dat je de mooiste en meest waardevolle voor hem op aarde bent…dat gevoel ( en die ring natuurlijk…grapje)…
Noem het fantasie, noem het niet realistisch, ik noem het wegzwijmelen…
Voor de mannen die deze passie niet snappen en dit voor hun doorzaptelevisie is hierbij een simpele kleine uitleg;
Vergelijk het met voetbal, iedereen heeft commentaar op de spelers maar eigenlijk willen ze er zelf maar al te graag staan. Niet op de reservebank of als middenvelder, nee! In de spotlights op die befaamde plek, in de hoop dat men een keer alle ogen op zich gericht hebben, EEN keer die befaamde “bruid”..uh… “spits” mag zijn. Dat gevoel!
Dromen mag altijd, toch?
