Op het moment dat de slaap intreed bij de vrouwelijke bevolking over de hele wereld, vormen zich spinragachtige slierten vanuit de mond van de vrouwen. Zij worden volledig omhuld door een cocon en vallen in slaap; een wereld vol schone slaapsters. Op hetzelfde moment wordt in het kleine Amerikaanse stadje Dooling een halfnaakte vrouw aangehouden. De wereld staat letterlijk in vuur en vlam. Wat heeft deze Evie Black te maken met de slapende vrouwen? Hoe gaan de mannen van Dooling om met het verlies van hun vrouwen? En waar zijn de vrouwen nu? Stephen en Owen King nemen je in een vader-zoonsamenwerking mee in 800 pagina’s spanning en gruwel.
Don’t judge a book by its cover…
Daar lag hij dan in de winkel; het nieuwe boek Schone Slaapsters van Stephen King in samenwerking met zijn zoon Owen King. Hoewel het gezegde luidt Don’t judge a book by its cover, laat ik mij hier altijd door leiden. Je moet namelijk eerst een boek willen oppakken, voordat je de achterflap leest. Dit was ook zo bij dit boek. Het waanzinnige samenspel van de simpele kleuren wit, blauw en rood zorgt er voor dat je gelijk in een donkere wereld van mottenvleugels wordt getrokken.
Hoewel ik nog nooit een Stephen King boek gelezen had, en iedereen altijd zegt dat ze zo eng zijn dat je er niet meer van slaapt, durfde ik deze uitdaging wel aan. En daar ging ik, ik dook in de wereld van motten, vossen, cocons en magie, de wereld van Dooling.
Een wereld van verschil
Clint en Lila proberen in hun wereld een oplossing te bedenken voor de problemen. Clint Norcross (psychiater van de vrouwengevangenis) probeert de bijzondere Evie Black te beschermen tegen de overige mannen en Lila Norcross (sheriff van de plaatselijke politie) probeert met de vrouwen een nieuwe beschaving op te bouwen in de andere wereld. Door de dingen die vooraf gaan aan de slaapziekte en de afstand die Aurora creëert tussen Lila en Clint, wordt hun relatie op de proef gesteld. Je wordt meegenomen in de verschillende karakters en daarom is het lastig om een kant te kiezen in dit verhaal.
De twee werelden die gevormd worden door de slaapziekte verschillen immens van elkaar, waardoor er een hele nieuwe manier van denken ontstaat onder de vrouwen en mannen van Dooling. Welke kant zou jij kiezen?
Afschuwelijk, maar goed te doen
Al snel zat ik in het verhaal en werd ik meegesleept door afschuwelijke beelden, bijzondere personages en bizarre wendingen. Het verhaal is erg beeldend geschreven, waardoor alles zich als een film voor je ogen afspeelt. Ondanks alle verhalen die ik hoorde over hoe eng de verhalen van Stephen King zijn, is er geen moment geweest dat ik niet durfde te gaan slapen. Ik vond het verhaal vooral gruwelijk en soms gebeurde er dingen waarvan ik dacht ‘Hoe bedenk je het?!’, maar echt eng vond ik het verhaal niet.
Ik zag eerst op tegen de 800 bladzijdes van Schone Slaapsters, maar de spanning houdt je vast en laat je doorlezen. Doordat je wordt meegesleept in de surrealistische wereld van Aurora, wil je weten hoe het afloopt. Van begin tot eind een goed boek, met wat schokkende momenten erin. Echt een aanrader!
My polaroid life.
