Boven alle andere gevoelens, zijn het schuldgevoelens die mij het meest teisteren. Ze voeren de boventoon in al mijn gedachtes, gevoelens en handelingen. Ik voel de druk van het constant falen van beter worden. Het keer op keer teleurstellen van mensen omdat ik niet sterker ben dan mijn angst. Dat ik geen controle heb over mijn angst, dat ik leef naar mijn angsten, niet in staat mij eroverheen te zetten. Sorry. Dit ben ik. Vergeef me. Ik wil ook graag anders zijn maar dat ben ik niet. Hier zullen zowel jij als ik het mee moeten doen. Als er een straf stond op het teleurstellen van anderen zou ik hem uitzitten, echt waar.
Schuldgevoelens.
Sorry PsyQ & Parnassia dat jullie therapieën niet zaligmakend zijn. Sorry meneer van het UWV dat ik maar niet in staat lijk te zijn mijn eigen geld te verdienen. Sorry familie dat ik niet sterker ben en meer zelfredzaam. Sorry vriend dat ik zoveel van je vraag en nodig heb. Sorry meneer de rijinstructeur dat ik een afspraak maak om vervolgens weer af te bellen. Sorry maatschappij voor het niet kunnen voldoen aan de eisen die je stelt.
Schuldgevoelens.
In tegenstelling tot een lichamelijke aandoening geeft een psychische aandoening de illusie dat wanneer je maar hard genoeg je best doet, je dit kan overwinnen. Een gebroken been geneest niet door een positieve instelling of het gebruik van gedachteschema’s. Een gebroken been wordt niet veroorzaakt door een chronisch gebrek aan vertrouwen. Om mij heen lijkt het idee te heersen dat ik er invloed op kan uit oefenen op hoe ik mij voel en wie mij dat maakt. Dat is niet zo, sorry.
Schuldgevoelens.
Weet dat ik me schuldig voel. Weet dat ik mijn best doe. Weet dat ik gebroken ben maar niet in gips te genezen. Weet dat ik het weet. En dat is al moeilijk genoeg.
Het komt goed, en het is ook goed als het even niet goed gaat.
Dikke knuffel!
Kan me geen betere neef voorstellen als jij . Altijd aan het eer nieuwe dingen onder vonden . Je bent voor mij een mieve zorgzame neef. Veel lekker met je vrouwtjes op pad. WT ik zo zie en je ken . Ben je gewoon een toppertje . Mooie meiden . Ike zal best x moeilijk zijn. Maar hou jij je schuldgevoel maar buiten de deur toppertje ????????????
Heel herkenbaar. Mooi verwoord. Sterkte. Het wordt beter (minder slecht) Zelf zo vaak gedacht: sorry dat ik besta. Maar nu uiteindelijk ben ik blij dat ik er ben, ook al is het leven nog steeds niet makkelijk maar wel de moeite waard. Sterkte! ????
Een gedachte die mij altijd helpt bij oppoppende schuldgevoelens:
“Schuld bestaat alleen als ik iemand willens en wetens pijn doe.”
Beste Maruschka,
Ik vond je blog in de nieuwsbrief van UWV Perspectief. Heel herkenbaar. Maar dan voor mijn situatie een paar jaar geleden. Deze zin raakt me zo: “Weet dat ik gebroken ben maar niet in gips te genezen. Weet dat ik het weet en dat is al moeilijk genoeg.” Wat heb je dat mooi verwoord. En helaas geldt dit ook voor mij en voor vele anderen. Wat niet wegneemt dat je ‘gebroken’ ook heel ver kunt komen! Kost alleen meer pijn, frustratie en pleisters en je moet er hard(er) voor werken. (Zonder bagatelliserend over te willen komen.) Want het idee dat alles maakbaar is, klopt niet. Je kunt een heel intelligent hoofd hebben, maar toch ergens een kink in de kabel… die je er niet uit krijgt.