Je merkt het misschien niet aan mij terwijl ik op de zetel lig te rusten, maar ik ben echt wel onderweg…  Al een jaar kamp ik met een serieuze gezondheidsdip.  Sinds begin mei kwam ik dan na lang zoeken bij de juiste mensen terecht op de juiste plek en gaan de dingen terug vooruit in plaats van achteruit.
Ken je dat vervelende buikgevoel dat je zegt dat je niet op de goeie weg zit?  Maar waar is die juiste weg dan he, jouw juiste weg?  Dat is zoeken…  En hard werken af en toe (of zelfs heel vaak).

Wat mij heel erg helpt is de vraag “Waar doe ik het voor?”
Het loont echt de moeite om even stil te staan bij je dromen.  Je bent het waard.  Dit kan altijd, overal, om welke reden dan ook, of zonder reden.  Laat je even gaan, there are no limits.  Neem een mooi schriftje -het mijne heeft vrolijke hartjes erop- en noteer.  Al gauw heb je een lijstje met je diepste verlangens.  Als je heel eerlijk ermee aan de slag bent gegaan tenminste en je er niet snelsnel vanaf maakte…  Wie weet ontdek je nog laagjes in jezelf waarvan je het bestaan niet wist!  Verras jezelf.

Vanuit  jouw dromen kan je je doelen opstellen.  Waar wil je naartoe?  Wat verlegt jouw grenzen, maar blijft tegelijk ook een realistische vertaling van je droom?  Want je hebt nu eenmaal wel je grenzen in het dagelijkse leven, dingen die belangrijk zijn voor je: je relatie, je werk, je gezin, je gezondheid, ouders, vrienden,…

Dit doelenlijstje is een fantastisch iets om je focus te versterken.
We weten allemaal dat onderweg zijn ook betekent: soms vallen en weer opstaan, weer even de weg kwijt zijn, afgeleid zijn door andere verleidingen waarvan je weet dat ze niet goed zijn voor je maar o zo leuk voor even,…
Mij helpt het om die focus te behouden door dagelijks even naar mijn doelen te kijken.  Maak een collage, kalligrafeer een mooie lijst, fotografeer, of maak er een tekening van zoals ik deed.  Ik ben nu eenmaal gek op tekenen…  Je vindt vast wel een manier die bij je past.  Onderweg zijn mag ook leuk zijn, amuseer je, geniet ervan!

Ik vertaalde mijn doelen naar symbolen die staan voor de middelen waarmee ik op weg wil gaan, de manier waarop ik wil groeien.  Ik kocht een mooie kader en zette het in de keuken, op een plek waar ik dagelijks meerdere keren voorbij loop.  Ik kijk bewust en onbewust en laat de dingen zijn werk doen.  Het maakt me sterker om de soms moeilijke weg van herstel aan te gaan.  Het helpt me door pijn, vermoeidheid en onrust te kijken, om sneller hulp te vragen, om beter te relativeren, om kalmte te vinden in mezelf.  Het maakt me ook blij en hoopvol.  Het levert me in the end meer stabiliteit op, iets sterker lijfje en meer mogelijkheden…

Ik heb dus persoonlijk gewerkt rond mijn gezondheid omdat dat het meest aanwezig is op dit moment, maar je kan uiteraard rond allerlei thema’s aan de slag gaan.  Als je het even stil maakt bij jezelf, weet je best waar die onvrede, die onrust vandaan komt.  We kunnen niet alles oplossen, geloof me vrij, dat weet ik wel.  Maar of dit dan automatisch inhoudt dat we helemaal machteloos zijn?  Nee, dat is niet mijn idee van leven.  Als er iets is in mijn leven dat ik vind haperen, dan probeer ik er wat aan te doen, het beter te maken.
Perfekt bestaat niet, dat is trouwens ook niet mooi om zien of fijn om leven hoor.  Een mens is gemaakt om te wroeten, om te zoeken, om vooruit te gaan, om te evolueren…  Anders zou de lol er gauw af zijn.  Al wil ik daarmee niet zeggen dat ik iedereen lekker veel ellende toewens…  Integendeel, als ik kon toveren he, dan…

Ik heb in het begin hier enkele keren met een psychologe over gesproken.  Dat kan net zo goed een coach zijn, een therapeut,…  Mij hielp het een neutraal klankbord te hebben, iemand niet dicht bij je staat, om nog duidelijker te zien waar het mij om te doen is.  Ook om het lef te hebben er daadwerkelijk voor te gaan.  Je hoeft het echt niet allemaal altijd alleen te doen hoor.  Hulp vragen is niet zwak, integendeel, het is heel sterk om je kwetsbaar op te stellen en je eigen beperkingen te erkennen.  En dan hop, gesterkt weer verder!
Doe je het liever in je uppie, geen probleem!  Het is jouw project, voel wat werkt voor jou, los van wat anderen zouden kunnen denken.

Het allerbelangrijkste: vergeet vooral niet onderweg op tijd en stond trots te zijn op jezelf. Boy o boy, wat ben jij goed bezig!  Vergeet niet: muizenstapjes vooruit zetten is ook evolueren. Wees lief voor jezelf…