Spooniebreien gaat een beetje als volgt: “Is ze nu nog steeds niet klaar? Nee, ze is nog steeds niet klaar nee.” En heet allerbelangrijkste is dit: ik zit er niet mee. De trui is nog steeds in wording. Twee en een half jaar geleden gestart met de eerste steken, en nu zoveel maanden later nog steeds een setje onafgewerkte onderdelen.
Spooniebreien
Spoonies zijn goed in het uitsmeren van dingen over laaaaaangere tijd. Dus ook de leuke dingen. De gezellige dingen. Dingen zonder deadlines. Dingen zoals zachte blauwe truien met een mooi steekpatroon. Breien is voor mij een combinatie van actieve rust, opladen, creatief en meditatief.. Ik ga er dieper van ademen en mijn zieltje is weer vrolijk gevoed en komt weer in balans. Dus onmogelijk om daar stress op te kleven of een gevoel van falen eraan te verbinden, want dat zou het hele doel van het breiplezier voorbij schieten. Spooniebreien is ook breien.
Pacing
En dus doet deze doorwinterde ervaren breister er elke nieuwe trui waar ze aan begint, weer een aantal maandern langer over. Hoe ouder ik word, hoe meer mijn lichaam adempauzes nodig heeft, soms maandenlang. Het ultieme pacing dus. Je doseert je werk in tune met je lichaam en wat zij nodig heeft en aankan op elk gegeven ogenblik. Toegegeven, al twee winters kon ik de trui niet aan bij gebrek aan afgewerkte trui, maar ik kreeg wel veel extra pleziermomentjes in ruil terug. Want als het lijf en het brein zich dan plots wel in staat voelen om de aandacht te houden bij het uitdagende breipatroon met asymmetrische afkantingen in combinatie met een bijzonder steekwerk, dan zijn we vertrokken voor enkele rijtjes genieten.
Spoonietrui
En vermits een trui steek per steek gebreid wordt, kom je zo op het eind altijd uit met een hele trui, hoe lang je erover ook doet. Bij spooniebreien geldt het volgende: 1 minuutje breien is ook breien ook al kan je nadien niet meer of je gaat fouten inbreien van uitputting. Niemand gaat de trui minder mooi vinden als je zegt dat je er drie jaar voor nodig had. Who cares? Of, wacht eens even? MIsschien wordt ze er wel net mooier van! Want in zich draagt een spoonietrui een heel verhaal over hoe ook chronisch ziek zijn vele kleine genietmomentjes bevat. En dat wij dan soms wat meer tijd nodig hebben dan een ander maar dat dat niets zegt over onze capaciteiten en talenten…
