Een paar jaar geleden werd ik door een vriendinnetje gevraagd mee te doen aan de 100 happy days challenge. Het concept was simpel; 100 dagen lang post je iedere dag een foto van iets waar je blij van word. Ik vond het erg leuk om mee te doen. Vooral omdat je merkt dat het de kleine dingen zijn die je dag gelukkig maken. Nu, ruim twee jaar later, word ik dankzij de Facebook herinneringen regelmatig weer herinnerd aan die kleine geluksmomentjes. Als ik de challenge nu opnieuw zou doen zou er in ieder geval één item regelmatig voorbij komen en dat is de container van Stichting Babyspullen bij ons op de oprit.

De dakloze rode container

Een medewerkster van het kinderdagverblijf van onze kinderen had al jaren de container in de tuin staan. Maar omdat ze ging verhuizen en er bij haar nieuwe huis geen plaats was, was ze op zoek naar een nieuwe plek voor de container. Toevallig kwam haar zoektocht ter sprake toen ik de kinderen een keer kwam ophalen. Spontaan bood ik aan om met manlief te overleggen of die container niet bij ons kon staan. Onze voortuin en oprit zijn immers groot zat. Ik vind het belangrijk om anderen te kunnen helpen. En omdat ik door mijn aandoening zo beperkt ben zit vrijwilligerswerk er niet echt in. Maar dit, dit kan ik wel doen.

Zo gezegd zo gedaan en manlief bleek enthousiast. Zolang hij er zelf maar niks mee hoefde te doen. Fair enough. Als mantelzorger voor mij heeft hij het met ons gezin met jonge kinderen al druk zat, om over zijn werk nog maar te zwijgen. We spraken af dat wij alleen de container in de tuin zouden hebben en die leeg zouden halen indien nodig. De rest zou blijven zoals het was.

Wat doet Stichting Babyspullen?

Voor wie Stichting Babyspullen niet kent hier een korte introductie: Stichting Babyspullen wil de effecten van armoeden op baby’s en jonge kinderen verminderen. Ze zamelen gebruikte en nieuwe spullen in en maken daar babystartpakketten van. De pakketten worden gratis aan (aanstaande) ouders in Nederland gegeven die het financieel moeilijk hebben. Hun uitgangspunt is dat elk kind recht heeft op een goede start.

Wist je dat?

  • 1 op de 9 kinderen in Nederland groeit op in armoede.
  • In grote steden is dat soms zelfs 1 op de 4 kinderen.
  • Jaarlijks worden maar liefst 19.000 baby’s onder de armoedegrens geboren.
  • Dat zijn maar liefst 50 baby’s per dag!

Kinderen uit arme gezinnen zijn vaak slecht af (Roest 2011). Ze zijn veel minder vaak lid van een vereniging en gaan om financiële redenen minder vaak op vakantie en maken minder uitstapjes. Thuis is er geen geld voor nieuwe kleren, voor internet, voor iedere dag een warme maaltijd of een weekje vakantie. Ook een lidmaatschap van een sportclub, het vieren van een verjaardag of het meedoen aan schoolexcursies is niet vanzelfsprekend (Steketee et al., 2013), zo meldt de website van het NJI. Hoe langer een gezin in armoede leeft, hoe meer bij een aantal arme kinderen de gevoelens van angst, afhankelijkheid en ongelukkig zijn toenemen (Vanhee 2007).

Als je arm bent moet je geen kinderen krijgen

Veel gemeentes hebben een ruil en verkoop pagina op facebook waar regelmatig babyspullen en/of kleertjes worden aangeboden. Zo ook onze gemeente. Af en toe plaatsen we daar een oproep op om babyspullen te doneren en wat aandacht te genereren voor de rode container. Elke keer weer heeft dat tot gevolg dat er een run komt op de container en ik hem bijna dagelijks kan legen. Maar onlangs was er een mevrouw die het er niet mee eens was. Haar standpunt was dat als je arm bent je maar geen kinderen moet krijgen. Ik kreeg de neiging om deze mevrouw om de oren te slaan met feiten over armoede, de gevolgen hiervan en ook hoe makkelijk je hierin terecht kan komen, ook zij. Maar ik besloot het niet te doen. Iets wat kennelijk andere dames niet deden want er ontstond een levendige discussie onder de genoemde facebook oproep, doordrenkt met allerlei lelijke woorden.

Run op de rode bak

Kennelijk bracht die discussie dermate veel aandacht voor mijn oproep met zich mee dat er een run ontstond op de rode bank. Een tijdje lang kon ik hem iedere of soms zelfs twee maal per dag legen. En die bak is zo groot als een gewone huisvuilcontainer dus je begrijpt dat ik hier heel blij van werd. Wat opviel was dat het vaak de mannen waren die hun auto kwamen legen. Op een gegeven moment hadden wij drie auto’s op de oprit staan met drie bijbehorende mannen die onderling een gezellig praatje aanging over het feit dat ze gestuurd waren door hun vrouw omdat die het emotioneel toch wel een grote stap vond. En dat stap ik wel. Het gevoel dat je gezin compleet is en dan daadwerkelijk alle babyspullen opbergen of weggeven kan best wat emoties met zich meebrengen. Stiekem stond ik vanachter het raam mee te luisteren naar de verhalen van de vaders. Dankbaar voor het feit dat er zoveel mensen zijn die wel iets willen geven voor een ander.

Fijn om iets voor een ander te kunnen doen

De afgelopen 23 jaar heb ik in de jeugdhulpverlening gewerkt en sinds ik afgekeurd ben heb ik niet alleen mijn werk maar ook een bepaalde vorm van zingeving gemist. Ik heb mijn handen vol aan mijn revalidatie en mijn gezin met drie kinderen. Ik miste echter het gevoel iets bij te kunnen dragen aan de maatschappij. Vrijwilligerswerk is op dit moment niet aan de orde. Ik of beter gezegd mijn lichaam, is te onbetrouwbaar. Door mijn Ehlers-Danlos schiet er regelmatig onverwachts iets uit de kom. Gisteren nog toen ik mijn schoen wilde pakken, een verkeerde beweging maakte en ik mijn rib luxeerde. Te vaak moet ik hierdoor afspraken op het laatste moment afzeggen. Maar dit, dit kan ik wel. En omdat iemand anders eens in de zoveel tijd alles bij ons op komt halen en naar het depot brengt, hoef ik alleen maar de rode bak te legen. Eerlijkheid gebied me wel te zeggen dat dat meestal mijn man is. Maar als ik de deksel optil en zie dat er weer iemand tassenvol kleding, speelgoed et cetera gedoneerd heeft voor baby’s en peuters die het zo hard nodig hebben, dan voelt het elke keer weer als een cadeautje. En ben ik blij met de goedheid en gulheid van de mens. Ik vind het fijn dat er zoveel mensen zijn die iets over hebben voor een ander. En dat wij op deze manier ook iets voor een ander kunnen doen.

Er is ook een rode bak bij jou in de buurt

Mocht jij nou ook iets willen doneren dan staat er vast ook een bak bij jou in de buurt. Kijk eens op de website van stichting babyspullen of via de volgende link: https://stichtingbabyspullen.nl/hulp-geven/babyspullen-doneren/. Hier kun je precies zien op welke manier je spullen kan doneren of waar er een rode bak bij jou in de buurt staat.