Ik had aan mijn vriend gevraagd of het goed was dat ik zou bepalen wat we zouden gaan doen met onze vakantie. Hierbij had ik hem gewaarschuwd dat ik het misschien niet zou aandurven om naar het buitenland te gaan. In verband met zijn nieuwe baan kon hij alleen in augustus één weekje vrij krijgen. Met deze datum in mijn hoofd ben ik een beetje gaan rondkijken op het internet naar aangepaste vakanties via de website www.buitengewoonreizen.nl. Dit is een online reisbureau voor mensen in een rolstoel in Nederland. Het aanbod is groot en divers waardoor ik eigenlijk geen idee had wat te kiezen.
Stoute schoenen
Op een gegeven moment zag ik een statusupdate op facebook van Manon van den Heuvel (iemand die ik ken via social media die ook in een rolstoel zit) met “I am having the time of my life” bij Playas De Las Américas Tenerife voorbij komen. In het revalidatiecentrum en op social media had ik al vaker gehoord dat Tenerife voor mensen in een rolstoel een fijne plaats was om naar toe te gaan. Ik heb toen de stoute schoenen aangetrokken en contact opgenomen met Manon. Zij heeft mij verteld over het boeken van het hotel waar zij en haar vriend verbleven, het boeken van de vlucht en het regelen van een transfer naar het hotel in een rolstoelbusje. Daarnaast heeft zij op haar YouTube-kanaal een filmpje waarin precies te zien is hoe zij als eerste in het vliegtuig word gereden met een karretje welke tussen de paden van het vliegtuig past en vervolgens word opgetild en in haar stoel word gezet. Het is zo fijn om niet zelf “het wiel” uit te hoeven vinden maar geholpen te worden door iemand die ook in een rolstoel zit en weet hoe het is. Mocht je geïnteresseerd zijn om ook blogs en vlogs van Manon te lezen dan kan dit op www.manonvandenheuvel.nl.
Vakantie
Met al deze vragen beantwoord durfde ik het wel aan om een lastminute naar Tenerife te boeken. Toen ik dit aan mijn vriend vertelde was hij erg blij omdat hij wel uitkeek naar een vakantie in een warm land. Bij het boeken van de vakantie heb ik meteen medische assistentie aangevraagd bij Transavia. Daarnaast wilde ik graag mijn Smart Drive meenemen dus heb ik Transavia gebeld om aan te geven dat ik deze in mijn handbagage mee zou nemen en doorgegeven wat voor soort batterij hierin zit en wat de afmetingen hiervan zijn. Naast “rolstoeldingen” zijn er ook “dwarslaesiedingen” die geregeld moesten worden. Zo moest ik een Schengenverklaring laten ondertekenen door mijn huisarts en het CAK zodat ik mijn medicijnen legaal kon mee nemen naar Spanje. Ook heb ik extra bagagekilo’s gereserveerd omdat ik natuurlijk continentiematerialen mee moest nemen. Mijn vriend en ik hadden allebei 25 kilo per persoon en dit was ruim voldoende. Ook heb ik een papier uitgeprint welke ik naast mijn invalidekaart in de auto moest leggen en heb ik de handleiding van de smart drive meegenomen, de pomp van mijn ROHO-kussen en mijn baxterrol voor twee weken in mijn handbagage gestopt. Kortom: ik was klaar om te gaan.
Op 19 augustus 2017 moesten we drie uur van tevoren op Schiphol zijn om ons in te checken. Bij de balie voor medische assistentie werd gevraagd wat voor begeleiding ik nodig had en of ik tot aan de gate in mijn eigen rolstoel wilde blijven. Daarna hebben mijn vriend en ik bij Starbucks lekker koffie gedronken en taart gegeten, het is ten slotte vakantie! Daarna hebben we gewinkeld en ons als eerste bij de gate gemeld. Voor alle andere passagiers instapten werd ik door iemand van het medische assistentieteam de slurf in geduwd. Aangekomen bij het vliegtuig werd ik overgezet op een smal karretje en het toestel in gereden. We zaten op de eerste rij en heel dicht bij het toilet. Daar was ik erg blij om want op korte vluchten, in dit geval 4,5 uur, hebben ze geen karretje aan board om je naar het toilet te rijden. Ik moet elke drie uur katheteriseren en ik ben door de dwarslaesie niet in staat om het “op te houden” (ik voel namelijk mijn blaas e. d. niet). Ik had bewust mijn spalken aangetrokken en met behulp van mijn vriend lukte het mij om bij het toilet te komen. Toen ik erachter kwam dat dit allemaal lukte werd ik eigenlijk vrij rustig en is de vlucht heel snel voorbij gegaan.
Tenerife
Om 19.00 lokale tijd kwamen we aan op Tenerife. Deze keer gingen eerst alle passagiers van board en werd ik als laatste met het karretje uit het toestel gereden. Op het vliegveld werd ik netjes naar de bagageband gereden en bleven ze wachten om onze koffers op een kar te zetten en ons naar de maatschappij te brengen die de transfer met het rolstoelbusje verzorgden. Deze organisatie heet LeRo en naast de transfer naar het hotel verzorgen zij ook excursies voor mensen in een rolstoel, kun je medische zorg inhuren en kun je medische producten kopen. Onderweg naar het hotel was het uitzicht echt heel mooi. Wanneer je uit Nederland komt waar alles plat is, is een heuvelachtig landschap met palmbomen en een vulkaan op de achtergrond toch wel heel gaaf. Ik had nog wel een uur in het busje kunnen rondrijden. Bij het hotel aangekomen werd ik netjes naar binnen gereden en hielpen ze mijn vriend met de koffers.
Het hotel waarin we verbleven heet Tigotan Lovers and Friends. Bij aankomst kregen we beiden een glas prosecco en werden de openingstijden van het restaurant, zwembad en dergelijke met ons doorgenomen. Daarna gingen we naar onze kamer om te ons om te kleden voor het diner. De kamer zag er mooi en fris uit en de badkamer was volledig aangepast. Het hotel biedt alleen de mogelijkheid om half pension of half pension exclusief te boeken. Eenmaal omgekleed zijn we naar het restaurant gegaan waar een ontzettend groot aanbod aan eten stond. De ruimte heeft verschillende stations met koude voorgerechten, brood en soepen, salades, fruit, pizza’s en pasta’s, vlees en vis, groenten en aardappels, rijst en noedels, wafels en pancakes en natuurlijk (niet geheel onbelangrijk) desserts. De keuze is enorm maar je moet geen lastige eter zijn. Zoals ik. Ik ben niet echt fan van buffetrestaurants en ik ben makkelijk als het op groente aankomt maar verder ben ik een beetje een zeikerd. Na het eten zijn we naar onze kamer gegaan en hebben we onze koffers uitgepakt en zijn we gaan slapen. In mijn volgende blog lees je over onze tijd in Tenerife.
Liefs,
Maruschka
