Valentijn op Facebook zeg je? Eindelijk! De amoureuze kerel heeft eindelijk de sociale media ontdekt zo blijkt…
Aanbidders
De laatste weken valt het me op dat ik wel erg veel vriendschapsverzoekjes krijg van wildvreemde mannen. Niet van wildvreemde vrouwen, nee, van mannen! Ik moet ze werkelijk van me afslaan! Zou het kunnen dat ik, die nog nooit een echte valentijnskaart kreeg van een echte aanbidder (bij gebrek aan die laatste vermoed ik) plots erg goed in de markt lig? Als in begeerlijk, sexy en woest aantrekkelijk? Laat ik het zo zeggen: ik kies ervoor dit te denken, omdat dat mijn dag zo mooi roze kleurt. Al ligt de werkelijkheid misschien wel net iets anders…
Keuzemoeheid
Ik heb dus verschillende opties: ga ik voor de knappe zakenman in het gelikte kostuum met de strategisch sexy geplaatste rimpels op zijn voorhoofd? Of verkies ik de man met de bronzen huid die glanst als goud? Wordt het toch de gespierde fitnessboy die zowat uit zijn shirt barst? Misschien ga ik meteen voor alledrie… Stress! Zoveel keuze! (De grijze muizen onder de mannen doen al lang niet meer mee. Ik weet het: het leven is hard, maar het is niet anders.)
Achterdochtige seut
Laat ik het maar meteen toegeven: ik ben een seut eersteklas (die nog nooit een valentijnskaart kreeg weet je wel). Want ik kan het niet helpen dat ik me naast wilde onvergetelijke nachtelijke escapades op exotische witte stranden met miljarden sterren boven ons hoofd toch ook een tikje achterdochtig voel. Dit voelt een beetje als naar huis fietsen in een donker steegje waarbij je je hart plots in je keel voelt kloppen en steeds achterom kijkt omdat je iets denkt te horen.
Valentijn of toch niet?
Ben ik dan zo zielig en bedlegerig? Is het dan zo duidelijk dat ik gered moet worden? En dan niet door mijn geëmancipeerde zelf maar door de knappe zakenman/het bronzen goud/de fitnessboy van dienst? Of is het eerder dat ik in katzwijm moet vallen voor alle lieve berichtjes en liefdesverklaringen uit de film? Om dan op een onbewaakt moment me zover te krijgen dat ik mijn bankrekening leegpomp om hén te redden in plaats van mezelf? Of hun familielid? Of om de vliegtuigreis te betalen omdat hij toch zo smacht naar mij en me moet en wil zien maar ocharme geen geld heeft? Logisch: zijn laatste geld stak hij immers in dat hippe kostuum/die goeie huidcremekes uit de IciParisXL/dat fitnessabonnement en die verboden supplementjes. Alhoewel, ziet die kerel er wel uit als op de foto? Wie weet zit er wel een verkreukte overgare man achter. Ik lijk immers ook niet op mijn foto! 😉
Onbereikbaar
Weet je wat ik doe? Ik weiger den Joshua, den John en hun maten mijn o zo gegeerde kostbare vriendschap. Laat ze maar lekker verder dromen van de onbereikbare liefde! “Playing hard to get” vanop mijn zetel, terwijl ik me onderdompel in romantische, hete fantasieën. Zonder gevaarlijke scenario’s in mijn hoofd. Zo kom ik vlotjes zelfs mijn slechtste dagen door, wees gerust…
