Momenteel zit ik niet goed in mijn vel. Als je op vakantie bent, voel je je weer even normaal.Weer even de persoon die je was voor je ziek werd. Natuurlijk is niet ineens alle pijn weg, maar je onderneemt weer wat dingen en dat voelt goed, heel goed.

Sinds ik thuis ben gekomen, ben ik nog niet buiten geweest. Ik lig alleen maar op bed en slaap 18/20 uur per dag, wat bizar veel is. Ook kreeg ik buikgriep. Ik dacht dat ik een griepje opgelopen had in het vliegtuig, maar helaas was dat niet het geval.

Vanavond hoorde wij dat de kleine Judrick ziek is. Ook buikgriep en was hij alleen maar aan het overgeven. Toen, een half uur erna, wij nog een bericht kregen: dat lieve Wela (oma) opgenomen is in het ziekenhuis, met dezelfde klachten. Ik ben echt een familiemens en daarom maak ik mij hier dan toch zorgen over.

Maar nog iets: ik heb dinsdag de operatie.. Het vergt mentaal veel van mij. Ik probeer mij staande te houden, maar het voelt nu alweer alsof ik verdrink.. Ik weet precies wat er gaat gebeuren omdat ik eerder zo’n soort ingreep gehad heb, en ik vind dat de vervelendste operaties ooit.

Ik zit soms om 2 uur ‘s nachts in de douche op de grond. Dat is mijn plekje om dingen te verwerken en om na te denken. Soms ook om een potje te huilen, hoe graag ik het ook wil, het lukt mij op dit moment niet. Mijn hoofd zit zo vol met alles dat mijn oren alweer bijna suizen van de stress.

Ik probeer mij vast te klampen aan al het moois dat wij hebben meegemaakt de laatste weken.  Nu moet ik weer zien te overleven. Als je even weer een glimp van je oude leven gezien en beleefd hebt, is dit niet makkelijk..

IMG_5136