Wat een opluchting..

11.15 uur. Daar ging de deurbel en daar waren mijn ouders! Wat was ik blij hen te zien, want ik was toch stiekem wel een beetje zenuwachtig, ondanks het feit dat ik mij groot probeerde te houden. Na de lunch gingen wij naar Rotterdam, op naar het Erasmus MC. De dokter liep gelukkig niet uit, beter gezegd op de minuut af werden wij naar binnen geroepen.

Wij begonnen het gesprek bij de PEG-sonde. De dokter was hier nog steeds geen voorstander van, maar nu legde hij toch ook goed uit waarom hij dat niet was. Het blijkt 4-6 weken nodig te hebben om te helen en dat ging ik, in verband met infectiegevaar, niet redden met de vakantie, aangezien zij een weg van binnen naar buiten moeten maken en dat is dan weer absoluut geen strak plan in verband met zand en 30 graden hitte. Hier was ik het dus wel mee eens.Wel mocht ik kiezen of ik een nieuwe sonde wilde en dat heb ik toen toch maar wel gedaan. Ik hoop hiermee mijn conditie nog wat op te krikken voor wij vertrekken.

Hierna gingen wij over naar de MRI scan. Ik ben dolblij jullie te mogen vertellen dat zij na: 1,5 jaar, 14 ziekenhuisopnames, 9 alvleesklierontstekingen, en een streng dieet,  eindelijk het probleem gevonden hebben..!!

In de alvleesklier zie je hier twee groene gangen lopen die bij elkaar eindigen. Een korte en een lange gang. De lange gang zorgt voor de afvoer van afvalstoffen. Daar, waar je op de foto een Cyste getekend ziet, zit ongeveer een kringspier. Omdat bij mij deze gangen niet aan elkaar vast zitten, heeft de grote gang te weinig ruimte om de afvalstoffen af te voeren. Nu gaan de doktoren, via een gastroscopie, de kringspier opzoeken en deze doorknippen om een grotere opening te krijgen. Zoals je begrijpt is dit natuurlijk minuscuul werk en kan deze ingreep één tot twee uur duren. Daarom gaat de anesthesist mij onder algehele narcose brengen. Na de ingreep moet ik nog een aantal uur blijven om te kijken of mijn alvleesklier gaat ontsteken. Dit is mogelijk omdat zij in de alvleesklier gaan wroeten. Indien de alvleesklier gaat ontsteken,dan moet ik natuurlijk weer in het ziekenhuis blijven. Wat een opluchting he?

Daarnaast bleek de lactose en het vetvrije dieet geen zin te hebben (als je alvleesklier niet chronisch ontstoken is). Dit dieet volgde ik al ongeveer een jaar en als je daar over nadenkt, is dit niet geheel simpel: geen zuivel (melk,eieren, boter,vla etc.) en geen vet dat is bijna onmogelijk als je een keer uit eten gaat. Ik ben momenteel dolgelukkig, en ook wel een beetje aan het genieten, als ik weer voor het eerst patat, en chocolade eet. Wat een heerlijk gevoel. Helaas ga ik hier ook weer snel mee stoppen, want ik was net zo blij dat de kilo’s er af waren!

Aan het einde van de maand zitten wij dan eindelijk in het vliegtuig.. maar met nog twee OK- afspraken voor de deur, kan ik mij er nog niet echt op focussen. Ik ben zo toe aan even stressvrij zijn. Zoals Gemma al in haar blog schreef, als je daar het vliegtuig uitstapt voel je al jouw stress van jouw schouders glijden..

Dushi Korsou.. I’m ready for you..