Volgende week donderdag is het dan weer zo ver. Ik krijg (alweeeeerrr) de volgende operatie. Maar wat gaan ze nou eigenlijk doen?
Achtergrondverhaal: Whipple operatie
Als je mij al een langere tijd volgt, met name op Instagram, dan krijg je een hoop mee van mijn leven. Ik heb vorig jaar April een Whipple operatie ondergaan en mocht je nou niet weten wat dat is, lees dan hier of kijk de video die ik gemaakt heb over de ingreep.
Maar waar ging het mis?
Tijdens de Whipple operatie is het stuk wat er nog wel zit van de alvleesklier aan mijn maag vastgenaaid. In de alvleesklier zitten 2 afvoerbuizen die afvalstoffen afvoert. Helaas is bij het vastnaaien, een van deze twee afvoergangen dicht gegroeid door maagvlies. Meerdere ERCP’s van totaal 4,5 uur hebben niet mogen baten door de beste MDL arts van NL op alvleesklier gebied.
De aankomende operatie
Volgende week woensdag zal ik in de ochtend weer opgenomen worden en de dag erna zal ik weer geopereerd gaan worden. Tijdens deze operatie gaan ze alles wat ze vorig jaar aan elkaar hebben gemaakt, want er is een compleet nieuwe route in mijn buik aangelegd, opnieuw loshalen en vastmaken. Dit doen ze zodat ze het maagvlies wat dus vast is gaan groeien weg kunnen halen en dat de druk van deze afvoergang af kan. De afvoergang staat namelijk op klappen en is 5 x zo groot! Daarnaast is het ook de vraag of mijn alvleesklier terug geplaatst kan worden op mijn maag of dat hij op mijn dunne darm geplaatst zal moeten worden. Dit wordt pas op het moment zelf besloten.
Hoe voel ik me erbij?
Voor een aantal weken deed ik eigenlijk alsof het mij niet veel deed. Esli is een week in zijn eentje op vakantie geweest naar Spanje, waarbij ik extra hard moest bikkelen om te zorgen dat alles goed ging met Zayne. Ik ga niet liegen, het was mega zwaar. Ik ben daarna compleet ingestort lichamelijk en betaal nog steeds de prijs. Maar ik ben zo enorm blij dat Esli even alle rust heeft kunnen nemen en bij heeft kunnen komen, juist ook omdat de komende maanden weer alles vrijwel op zijn schouders terecht komt.
Tegen de operatie zelf kijk ik niet enorm op. Ik kijk vooral op om weer vanaf 0 te moeten herstellen, het opnieuw moeten leren eten, leren lopen omdat je zoveel pijn hebt. De epiduraal, de drains die er ook weer een keer uit zullen moeten… Ik heb zo vaak moeten herstellen vanaf niks dat ik daar gewoon geen zin in heb… Ik wilde gewoon heel graag eens genieten van de zomer, naar een festival met vriendinnen, lekker dagen bakken en relaxen. Ipv weer in een ziekenhuisbed in de woonkamer liggen en met moeite naar de badkamer kunnen lopen etc.
MAAARRR… Alles gaat goed komen, we gaan weer bikkelen en we komen er weer bovenop..
Let’s do this!
