Wisselvallig weer, zo kan je de afgelopen week wel omschrijven denk ik. We gingen van een tropische dag naar een dag vol regen en daarna weer terug naar tropisch warm. En hoe heerlijk die warmte ook klinkt en natuurlijk ook is, zeker als het zoals afgelopen week op mijn vrije dag is; mijn lichaam word er gek van. Pijntechnisch is het de laatste tijd al bagger, maar dit maakt het alleen onrustiger.
Want wisselvallig weer zorgt voor een wisselvallig lijf en dat zorgt weer voor een wisselvallig hoofd. En juist dat hoofd is wat vaak voor de problemen zorgt. Die pijn kan ik wat voor innemen wat de ergste pieken afzwakt, maar dat hoofd heeft gewoon zijn eigen plan. Die gaat van positief naar negatief en alle fases die daar tussen zitten.
Wisselvallig Mindfull
En dat is nou juist het enige waar ik graag wat rust in zou hebben. Geen pieken, geen dalen maar gewoon een saaie rechte lijn. Gewoon het gevoel dat alles lekker loopt en geen angst voor wat er nu weer fout kan gaan. Ik had gehoopt dat een cursus mindfullness zou helpen, maar helaas was dat geen succes. Nu ben ik ervan overtuigd dat er genoeg groepen zijn die wel baat zouden hebben. Maar deze vrouw en ik hadden geen klik. Daar dacht de rest van de groep trouwens ook zo over dus het lag gelukkig niet aan mij.
Laten we terug gaan naar mijn hoofd. Die wordt onrustig van het onbekende en het onregelmatige. En dat is wat deze zomer nou precies gaat gebeuren. We gaan een jaar niet op vakantie. We zijn natuurlijk ook al op camino geweest en je kan nou eenmaal niet alles tegelijk als we ook ooit nog een aanbetaling willen doen voor een huis in Spanje. Maar die vakanties in een stabiel warm klimaat zijn vaak hetgeen wat me door de rest van het jaar heen trekt. Dus hoe gaat dat lopen?
Dat zijn dingen waar ik me nu al druk om kan maken, maar dat lost natuurlijk niets op. Dat is juist hetgeen wat me zo vaak in de problemen brengt. Stress om dingen die nog niet zijn gebeurd en misschien wel nooit gaan gebeuren. Die wisselvallige emoties die me meer onrust geven dan wat anders. Ik kan er makkelijk zonder en het zou ook veel beter zijn om ze niet te hebben. Dus misschien moet dat mijn vakantiedoel zijn: ontspannen, het over me heen laten komen en me niet druk maken om dingen die ik toch niet kan veranderen.
Vaak vraag ik me af, hoe doen anderen dat. Laten die de zorgen van morgen ook echt bij morgen of zijn er meer die zich zo druk maken zoals ik dat doe. Ik zou graag leven in het moment, genieten van de dag. Maar zo zit ik nog steeds niet in elkaar. Zou dat ooit nog komen? Ik ben benieuwd. Heeft er iemand nog tips ?
