Vorige week hebben jullie een blog van mij gemist. Dit gebeurd niet vaak. Maar als het gebeurd is er of iets aan de hand, of ik voel me erg ziek. Dit keer was het helaas het eerste geval. Zayne lag in het ziekenhuis.
Zayne trilde erg met zijn armen en benen. Dit had hij net na de bevalling ook, maar toen kwam dit door het afkicken van de medicatie. Na een week werd het steeds erger en daarnaast had hij 1 keer verhoging en dronk hij nog maar de helft van zijn flessen.
We waren al langs de huisarts geweest voor een verwijzing naar de kinderarts in het Sophia kinderziekenhuis maar de dag erna kwam dus het probleem met het drinken erbij. Volgende ochtend moesten wij dan ook gelijk naar de spoed eisende hulp komen in het Erasmus MC om Zayne na te laten kijken. In eerste instantie dachten ze dat wij dus alleen voor die halve flesjes kwamen. Aangezien hij de avond ervoor ook al minder geplast had hebben ze een zakje om zijn piemeltje heen gedaan en zijn hartslag en temperatuur gecheckt. Gelukkig was dit allemaal niks ernstigs. Toen wij duidelijk maakte dat wij ons meer zorgen maakte om het trillen werd gelijk de neuroloog erbij geroepen. Na wat testjes en overleg met de superieur werd zayne opgenomen voor extra onderzoek en observatie. Dit was om uit te sluiten dat Zayne epilepsie had. Epilepsie heb je in vele vormen, dit hoeft niet alleen schuddend en schuimbekkend op de grond liggen te zijn.
Zayne werd opgenomen op de medium care, 1 noord op een eigen kamer, een wiegje voor hem en een slaapbank voor mama.
Als snel werden wij opgehaald om naar de Neurologie afdeling te gaan voor een EEG onderzoek. Dit is een onderzoek om de hersengolven te kunnen zien en kijken of hier afwijkingen in zitten. Zijn hele hoofd werd vol geplakt met draadjes, paar op zijn borst en een op zijn arm en been. Hij was erg hysterisch aan het huilen omdat hij al sinds 10 uur wakker was ( inmiddels was het 5 uur). Er stond een camera op zijn wieg gericht zodat als hij deze trillingen maakte we het gelijk op film hadden voor de arts.
Zayne bleef maar krijsen, geen huilen meer te noemen dus op een gegeven moment mocht ik hem even oppakken om rustig te krijgen, hij viel gelijk in slaap. Na een kwartier slapend geobserveerd te zijn moest hij wakker aan de monitor liggen, je begrijpt al.. Dit werd weer huilen. Na 3 kwartier hebben ze het opgegeven maar wel was duidelijk dat er geen sprake was van epilepsie! Gelukkig!!
Over de nacht en ochtend werd bij elke luier wisseling de zuster geroepen om de boel te filmen, een paar keer hebben wij namelijk gezien dat hij het deed op het aankleedkussen. Een paar keer is het gelukt om te filmen maar om de een of andere reden deed het filmpje het elke keer niet meer.
Volgende ochtend kwam de neuroloog met 2 studenten. Op de overdrachten van de zusters en onze uitleg dacht zij dat het kwam omdat zijn zenuwstelsel nog niet genoeg ontwikkeld is en hij hierdoor spierverkrampingen kreeg. Dit is gelukkig niet ernstig en gaat vanzelf over. Wel moeten we over een tijdje terug op de poli komen.
Daarnaast was het probleem met de voeding, zayne kreeg 130 ml en hoorde volgens de berekening van de kinderarts maar 100 te krijgen! Heel erg bedankt consultatiebureau, door jullie hebben wij ons kind overvoed…