Ik vind dat je zo af en toe een momentje in moet lassen voor zelfmedelijden, om je emoties weer even te verwerken. Als je je gevoelens probeert weg te stoppen komen ze alleen maar harder terug. Elk gevoel is er niet voor niks. Voel wat je voelt. Geef het aandacht.
Las een momentje in
Verdriet heb je soms nodig, maar laat het niet je leven leiden. Voel je je bedwelmen in zelfmedelijden las er dan een moment voor in, bijvoorbeeld tien minuten en die tien minuten ga je alles toelaten, elk gevoel, pijn, verdriet, boosheid. Voel alles en denk aan elk detail waarom jij zo zielig bent, waarom het leven klote is en waarom het allemaal zo oneerlijk is. Zijn die tien minuten voorbij dan hou je op, je bent alles bij langs geweest dus dat hoeft niet nog een keer. Je hebt je hart gelucht (Je gevoelens opschrijven kan ook een goede uitlaatklep zijn.). Bedenk nu wat je allemaal wél hebt. Er zijn altijd, echt altijd, lichtpuntjes. Misschien bepaalde dingen waar je niet eens bij na denkt, die voor jou heel gewoon zijn maar voor een ander niet. Een dak boven je hoofd/ elke dag te eten/ een super lieve partner/ een geweldige kat/ steunende familieleden/ leuke hobby/ leuke baan/ goede gezondheid/ leuke vrienden/ etc.
Loslaten
Zwelgen in zelfmedelijden lost niks op. Je moet het loslaten, want het brengt je nergens. Hup de schouders eronder en weer doorgaan. Je hebt even gefocust op al het negatieve, nu ga je focussen op al het positieve. Zelf heb ik vaak gedacht: ”Ja maar die en die hebben het veel erger, dus ik mag niet zeuren.” Er zal altijd wel iemand zijn die het erger heeft of lijkt te hebben, maar dat geeft jou niet minder recht om af en toe te zeuren of zelfmedelijden te hebben. Het geeft je ook niet méér recht dan iemand anders waarvan het gras groener lijkt. Iedereen heeft wel wat, iedereen vecht zijn eigen gevecht. Denk daar aan.
Zelfmedelijden hebben is een keuze
Wat jou overkomt daar kun je niks aan doen, hoe je ermee omgaat wel, dat klinkt inderdaad wat cliché, maar het is niet voor niets een cliché. Zelfmedelijden hebben is een keuze. Je doet het misschien onbewust, uit gewoonte, en het kan ook wel even heel goed voelen om al je ellende ergens op af te schuiven. Maar je zult toch echt zelf de verantwoordelijkheid moeten nemen om je mindset te veranderen. Jij bent de enige die jou gelukkig kan maken, niet een leuke kerel of een nieuwe baan, die kunnen je misschien even wat blijer maken, maar écht gelukkig kun je alleen van jezelf worden; door hoe jij beslist om ergens tegenaan te kijken of ergens mee om te gaan. En dat heeft in het begin waarschijnlijk wat oefening nodig, een gewoonte verandert niet zomaar, je moet er bewust aan werken en het ook écht willen veranderen. Maar als je daar eenmaal echt voor gaat, die verandering van mindset, dan kun je zoveel bereiken! Jij kunt veel meer dan je denkt. It’s all in your head.
En hoe oneerlijk je leven er soms ook uitziet, je moet het ermee doen. Dus maak er het beste van!
