Van even mens voelen, naar alleen maar in je bed liggen.
Het is weer zo ver. De ene keer voel je je weer even “gezond” en heb je minder pijn, en de andere keer lig je weer als een zoutzak in je bed. En dan te bedenken dat dit de rest van mijn leven wordt. Ik HAAT het! Zoals je al gelezen hebt, was het vorige week maandag een super zware dag. Hier heb ik flink van bij moeten komen, althans, dat dacht ik. Mijn sonde had ik eruit gehaald omdat ik heel veel last had van mijn maag. Het voelde erg geïrriteerd en ik kon niet meer op mijn zij liggen, maar ook met gewoon zitten voelde ik het continu. Na twee/drie dagen mijn maag rust gegeven te hebben, had ik de wijkverpleging, Eveline, gebeld om een nieuwe sondevoeding slang te laten plaatsen.
Helaas ben ik sinds vanmorgen al gigantisch misselijk. Ik dacht in eerste instantie dat dit van mijn alvleesklier kwam. Om half één vannacht heb ik weer de wijkverpleging gebeld omdat ik weer dezelfde klachten had, puur om even te overleggen. Helaas heb ik weer mijn sonde eruit moeten halen, omdat zij denkt dat er mogelijk een maagzweertje zit.
Soms vraag ik me af wanneer het nu eens ophoudt? Want ik word er zelf al gek van omdat ik allemaal extra dingen krijg (je wilt niet eens weten hoe vaak andere mensen zeggen: ‘Jij krijgt ook alles hè?’). Je begint met één ziekte, dan worden het er twee, en zo komen er steeds meer kleine dingen bij. Soms wil ik gillen, NIET NOG MEER. IK WIL NIET MEER. Maar helaas luistert mijn lichaam niet. Worden jullie hier ook soms zo gek van?
Ik verdien dit niet. Ik verdien het ook om gezond te zijn. Ik verdien het om gelukkig te zijn. Ik verdien een stabiel leven. Ik wil geen rollercoaster-leven meer. Ik verdien het om geen pijn meer te hebben. Ik verdien het niet om me niet fijn te voelen in mijn eigen lichaam. Ik wil ook zelfverzekerd zijn in plaats van onzeker.
Vannacht, half drie. Ik heb de Spoed Eisende Hulp (SEH) maar weer eens gebeld. Zij staan ook werkelijk bij mij onder Speed Dial. Na telefonisch overleg wilde de dokter toch dat wij even langs zouden komen. Eventjes kijken naar mijn ontstekingswaarden en de lipase. (Hier kunnen zij zien/meten of de alvleesklier ontstoken is).
Ik kreeg twee vieze witte drankjes om in te nemen. Ze smaakten naar Magnesium, dit om mijn maag wat rustiger te krijgen, daarnaast wat Paracetamol en vocht via het infuus. Om vijf uur was het duidelijk dat het toch niet mijn alvleesklier was en konden wij, met maagbeschermers, weer naar huis. Gelukkig, dit is een van de weinige keren dat ik vanuit de SEH naar huis mocht..
Soms breekt mijn hart. Op momenten, zoals nu, sta ik mijzelf toe om even verdrietig te zijn. Maar zo heb ik ook een regel: als ik morgen wakker word, mag ik geen zelfmedelijden meer hebben. Want ik ben een bikkel. Ik houd normaliter niet van alleen maar zelfmedelijden. Dit komt omdat, als je in zelfmedelijden blijft hangen, je niet vooruit komt. Ik wil verder, ik wil meer. Ik stel graag doelen voor mezelf, maar als ik deze doelen niet haal, kan ik ook erg hard voor mezelf zijn. Toch zie ik dit aan de andere kant ook als mijn kracht en niet alleen maar als een negatief iets. Ik kan dan heel lang boos blijven op mijzelf. Ik weet dat dit niet fair is, maar toch doe ik het…
Je beschrijft precies hoe ik me voel en hoe ik altijd was. Doorgaan, niet zeuren daar gaat het niet van over. En eigenlijk ben ik nog steeds zo, sta ik mezelf alleen op IG toe om te “zeuren”. Maar ik moet het ook echt kwijt. Het houdt maar niet op. Ziekte stapelt zich op ziekte. Op dit moment zit ik er helemaal doorheen. Er zullen heus wel weer betere tijden komen. Heel veel sterkte lieverd. Ook jij verdient dit niet. Niemand niet. Ik denk aan je en droom van betere tijden, voor ons allebei. Dikke knuf.
Super lief, het is zeker zo. Momenteel is het nog meer tegelijk en dan trek ik het gewoon niet meer. Normaal ben ik altijd zo positief, maar als je zoveel pijn hebt, dan kan je gewoon even niet meer lachen. We gaan voor de betere tijden! Dikke knuffel!
Absoluut! Dikke knuffel terug. xx
Vlees dat snel klaar is en diepvriesgroenten zijn ook prima. Een uitgebreide broodmaaltijd of een kant-en-klare maaltijd is ook goed voor een keertje.
Zeker waar!